ဆံုႏုိင္ခြင့္

ရိုးစင္းတဲ. ေန.ရက္ေတြ ေအာက္မွာ ရွင္သန္ရင္း အခ်စ္ေတြေတာင္ အေရာင္ေတြခြဲ တတ္လာၿပီ..... ၿမစ္တို. ရဲ. မာယာ နဲ. အနိမ္.အၿမင္. ေတာင္တန္းေတြၾကားက ခပ္ေဖ်ာ.ေဖ်ာ. အၿပံဳးတစ္ခုကိုလဲ စာေတြ ဖြဲ.တတ္လာခ.ဲ ပါၿပီ..... တကယ္ဆိုရင္ ... နယ္နမိတ္ ေတြရဲ. ၾကားမွာ " ရင္ခုန္သံ " ကိုအခ်ဳပ္ခ်ထားတာ အၿပစ္တစ္ခုေတာ. မဟုတ္ပါဘူး..... ေမွ်ာ္လင္.ၿခင္း ကြင္းၿပင္ရဲ. ႏွလံုးသား ရပ္၀န္းဆီမွာ ခပ္တိုးတိုး ငိုသံ သဲ.သဲ. ၾကားလိုက္ရတယ္ ဆံုႏိုင္ခြင္. " တဲ. ..... ဆံုမွတ္မရွိတဲ. မ်ဥ္းေၿဖာင္.ေတြ ၾကားမွာ ခုေတာ.လဲ ... အနားေတြက ညီလို. ... တိုးတိတ္ တဲ. ညေလ ေၿပအရိပ္ေအာက္မွာ ခုဆို ... ကဗ်ာေတြ လဲ အသက္၀င္ခဲ.ပါၿပီ။......။

အေဝး မွ အနီး သို႔ တမ္းခ်င္း

-အခ်ိန္ဆိုတဲ့ သမားက မစြမ္းတာလား။ ဒဏ္ရာကပဲ အဆိပ္ ျပင္းတာလား။ ခုခ်ိန္ထိ ရင္ဘတ္ေတြထဲ မုန္တိုင္း ထန္ဆဲပါ။ -ညေတြက တိမ္ဆိုင္အားကိုးနဲ႔ လမင္း နဲ႔ တာရာေတြကို ထိပ္တံုး ခတ္ထားေလရဲ႕။ -ပုဇဥ္းရင္ကြဲေတြရဲ႕ ေတးသံ ႏွင့္အတူ နွလံုးသား အစုစု လက္ အဖက္ဖက္ ထံုထိုင္းေနတဲ့ မ်က္စိ အစံုေတြနဲ႔ ခဲတံေခ်ာင္းေတြကေတာ့ ေလဟာနယ္ကို ကန္သင္းရိုးလုပ္ဖို႔ ကုိယ္စီ ေနရာ ယူလို႔ေပါ့။ -ျပာတာတာ စကားလံုးေတြနဲ႔ အေကာင္းစား လိမ္းဆီေတြေၾကာင့္ ဦးေခါင္းအတြင္းက နက္ေမွာင္ ေက်ာ့ရွင္းလုိ႔။ -ေကာက္ေၾကာင္းတခုထဲမွာပဲ စုတ္ခ်က္ေတြ ဗလပြ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့ ပန္းခ်ီကား ခုထိေတာ့ အျပာေရာင္ အလံ မထူနိုင္ေသးဘူး။

ခ်စ္သူ နင့္အတြက္နဲ႕ ငါဘဝကို နင့္စိတ္တိုင္းက် ခ်ယ္လွယ္ပါ

ငါေပးပါမည္ နင္အလိုရွိသမွ် ငါ့အသက္ကိုေရာ နင္လိုခ်င္ရင္ အဆင္သင့္ပါပဲ ခ်စ္သူ ဘယ္ေသာခါမွ မေျပာင္းလဲဘဲ ခ်စ္ေနမည့္ ငါ့အခ်စ္ေတြပါ မိုးေျမဆုံးသည့္တိုင္ နင့္အေပၚ ငါရဲ့ခ်စ္စိတ္ေတြ ရွင္သန္ေနမွာပါ နင္ကိုယ္တိုင္ ေခ်မႈန္းသည့္တိုင္ ငါ့အခ်စ္က ဘယ္ေသာအခါမွ ေသဆုံးသြားမည္ မဟုတ္ပါ ရင္ထဲအျမႇစ္တြယ္ နင့္ပုံရိပ္ေတြ ငါဘယ္လိုၾကိဳးစား ေမ့ျပစ္ အခ်ည္းႏွီးပါပဲခ်စ္သူ ေျခကုန္လက္ပန္း ၾကိဳးစားေမ့ေျပာက္ မရခဲ့ပါ ငါ့ရင္ထဲကနင့္ပုံရိပ္ နင့္ရက္စက္မူ႕ေတြအား ေတြးၾကည့္ေသာ္လည္း မုန္း၍မရခဲ့ပါ ခ်စ္သူ ငါကိုယ္တိုင္သတ္မွေသဆုံးမည့္ ငါ့အခ်စ္ေတြကို ငါ့တသက္လုံး ဘယ္ေသာအခါမွ ငါ့အေသသတ္မည္မဟုတ္ နင့္အမုန္းက အဆိပ္တမွ်ခါးသက္ပါေစ အဲဒီအဆိပ္ကို ျမိန္ျမိန္စားသုံးလိုက္ရင္း ငါ့ဘဝကို ျမဳပ္ႏွံလိုက္မယ္ ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ ငါဟာနင့္ကိုခ်စ္ရင္းအေသခံလိုက္မယ္။ ။ ခံစားသီကုံးသူ။ ။ ခေရညိဳ

nanwin

ပါဠိဘာသာ “သကၤႏၲ” သကၠဋဘာသာ “သႀကၤန္”
ဟူေသာ ျမန္မာေ၀ါဟာရသည့္
ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းအနက္ကို ေဆာင္ေပသည္။
အဘယ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းအနက္ကို
ေဆာင္သနည္းဟူမူ အခ်င္း ယူဇနာ (၅၀) လံုး၀န္း
ယူဇနာ (၁၅၀) ရွိ၍ အတြင္းကားေရႊ၊
အပကားဖလ္အတိၿပီးေသာ ဘာဏုရာဇာမည္ေသာ
တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္မင္းသည္ န၀င္းတလံုးမွန၀င္း တလံုး၊
နကၡတ္တလံုးမွ နကၡတ္တလံုး၊ တရာသီမွ တရာသီသို႔ အစဥ္လိုက္
ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ယင္းေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းကိုပင္ သကၤႏၲ- သို႔မဟုတ္ သႀကၤႏၲ-ဟု
ေခၚျခင္းျဖစ္ရာ၊ တႏွစ္အဖို႔တြင္၊ န၀င္းအားျဖင့္ (၁၀၈) န၀င္းျဖစ္၍ သႀကၤန္ (၁၀၈) ႀကိမ္၊
နကၡတ္ (၂၇) လံုးျဖစ္၍ သႀကၤန္ (၂၇) ႀကိမ္၊ (၁၂) ရာသီျဖစ္၍ သႀကၤန္ (၁၂) ႀကိမ္ ရွိသည္ဟု
ဆိုႏိုင္ေပသည္။ ယင္းသို႔ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ထိုသႀကၤန္တို႔မွာ သာမညေရႊ႕ေျပာင္းျခင္းတည္းဟူ
ေသာ စူဠသႀကၤန္တို႔သာ ျဖစ္ေပသည္။ မဟာသႀကၤန္ကား မဟုတ္ေပ၊ (၂) ရာသီနကၡတ္တို႔သို႔
ေရႊ႕ေျပာင္း ခ်ဥ္းကပ္ျခင္း သႀကၤန္ကေလးမ်ားသည္ တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္မွာသာမဟုတ္
ၿဂိဳဟ္တိုင္းပင္ရွိ၏။ ယင္းသို႔ရွိေသာ္လည္း လူတိုင္းသည္ တနလၤာစေသာ ၿဂိဳဟ္တို႔ကို
မထားမူ၍၊ တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္ကိုသာ တိုင္းထားၿပီးလွ်င္ ႏွစ္၊လ၊ ရက္တို႔ကို သားၾကေသာေၾကာင့္
တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္ ေရႊ႕ျခင္းျဖင့္သာ သႀကၤန္ကို အသိအမွတ္ျပဳၾကေပသည္။
နကၡတ္စက္၀န္း
ေႆ၀ဏီနကၡတ္မွစ၍ ေရ၀တီနကၡတ္မ်ားရွိေသာ (၂၇) လံုးေသာနကၡတ္တို႔သည္
အာကာသေကာင္းကင္တြင္ စက္၀န္းပံုျပဳ၍ အ၀ိုင္းလိုက္ လွည့္လည္လ်က္ရွိရာ၊
ယင္းစက္၀န္းပံုႀကီးသည္ ယူဇနာသံုးသန္းေက်ာ္ရွိသည္ဟု ဆိုေပသည္။ ယခုလူ႔ျပည္မွ
ျမင္ရသည္မွာ နကၡတ္စက္၀န္းႀကီး၏ ဂ-ပံုတပံုမွ်သာျဖစ္၍ အေရွ႕မွအေနာက္သို႔ အတန္းလုိက္
ေရြ႕လ်ားေနသည္ဟု ထင္ရေပသည္။ ယင္းစက္၀န္းပံု နကၡတ္၀ိုင္းႀကီးမွ နကၡတ္တလံုး-
တလံုးကို တပတ္ဟု ေခၚဆိုသည့္ ပါဒ-သဒၵါသည္ အပိုင္းအပံုကို ေဟာသည္၊ နကၡတ္ (၂၇)
လံုးျဖစ္၍ ပတ္ေပါင္း (၁၀၈) ပတ္ရွိသည္။ ယင္း (၁၀၈) ပတ္ကိုပင္ (၁၂) ပိုင္းျပဳ၍
ပိုင္းျခားလိုက္ျပန္ေသာ္- တဘို႔ တဘို႔၌ (၉) ပတ္စီ အညီအမွ်ရေလသည္။ ယင္း (၉) ပတ္ကို
ေဗဒင္ေခၚအားျဖင့္ န၀င္းဟုေခၚသည္။ (၉) ခုအေရအတြက္ဟု ဆိုလိုသည္။ ဤ (၉) လံုးတပံု၊
(၉) လံုး တစုကိုပင္ ပါဠိဘာသာအားျဖင့္ ရာသီဟုေခၚသည္။ အစုအပံုဆိုလိုသည္။
ယင္းသုိ႔အားျဖင့္ တရာသီလွ်င္ (၉) ပတ္ န၀င္း (၉) လံုးက်ျဖင့္ တဆယ့္ႏွစ္ရာသီအတြက္
(၁၀၈) န၀င္းပင္။ သို႔မဟုတ္ ပတ္ေပါင္း (၁၀၈) ပတ္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
ေနႏွင့္နကၡတ္အသြားၿပိဳင္
တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္မင္းသည္ စက္နာရီ (၂၄) မိနစ္ႏွင့္ ညီမွ်ေသာ ျမန္မာ (၁) နာရီတြင္
ယူဇနာငါးေသာင္းႏႈန္း က်ျဖင့္သြားသည္ဟု သူရိေယာဂၢမဒီပနီက်မ္းႏွင့္
သာရတၳဒီပနီမည္ေသာ ၀ိနည္းဋီကာက်မ္းႀကီးတြင္ ပါရွိသည္။ ဇာတ္နိပါတ္မ်ားတြင္လည္း
ေနမင္းအသြား လွ်င္ျမန္ပံု ေဟာၾကားေတာ္မူခ်က္ရွိေပသည္။ ယင္းေနမင္း၏
အသြားႏႈန္းထက္ပင္ နကၡတ္ရာသီစက္၀န္းႀကီးက ျမန္ေသးသည္ဆိုရကား.. နာရီ (၆၀) လွ်င္
(တရက္လွ်င္) တအသၤာ ေနမင္းက က်န္ရစ္ခဲ့၏။ ယူဇနာ (၅,၀၀၀) ေက်ာ္ ရာသီစက္၀န္းက
ေရွ႕သို႔ ခရီးလြန္သြားသည္ဟုလို။ ထို႔ေၾကာင့္ န၀င္း တလံုးလွ်င္ (၃) ရက္၊ နာရီ (၂၀) သာ
လုိက္ႏိုင္၍၊ န၀င္းေလးလံုးဟူေသာ နကၡတ္တလံုး (၁၃) ရက္၊ နာရီ (၂၀) ရွိလွ်င္-နကၡတ္
တလံုးကုိ ေျပာင္း၍ လုိက္ရျပန္သည္။ ရက္ (၃၀) ရွိလွ်င္ (၂) လံုးတပတ္၊ န၀င္း (၉)
လံုးဟုေသာ တရာသီမွ ေျပာင္း၍ လိုက္ရျပန္သည္။ ဤသို႔လွ်င္ ေနမင္းကေႏွး၍
ရာသီစက္နကၡတ္က ျမန္ေလသျဖင့္ မိႆရာသီ၊ အႆ၀နီနကၡတ္ ပထမပတ္၌ (၃) ရက္ နာရီ
(၂၀)၊ ဒုတိယ ၎ (၃) ရက္၊ နာရီ (၂၀) စသည္ျဖင့္ (၁၂) ရာသီ (၁၀၈) န၀င္းလွ်င္
အၾကမ္းစားအားျဖင့္ ရက္ေပါင္း (၃၆၀) ေက်ာ္ရွိေသာ .. မိန္ရာသီ၊ ေရ၀တီနကၡတ္
စတုတၳပတ္မွ ပထမလွည့္လည္ရင္း၊ မိႆရာသီ၊ အႆ၀နီ နကၡတ္ ပထမပတ္သို႔
ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသည္ကို (၁၀၈) န၀င္း၊ နကၡတ္ (၂၇) လံုး၊ (၁၂) ရာသီျပည့္ျဖစ္၍
ေျပာင္းလာၾကေသာေၾကာင့္ ပတ္ျပျပည့္၊ နကၡတ္ျပည့္ ရာသီျပည့္ျဖစ္၍ “မဟာသႀကၤန္” ဟု
ေခၚဆိုၾကေလသည္။
ႏွစ္တပတ္လည္- ရက္ေပါင္း

ဟိုး..အေ၀းကခ်စ္သူေရ
မင္းေပ်ာ္နုိင္ပါေစ..
ခ်စ္တယ္မဆိုေပမယ့္ သိေနပါတယ္
မင္းေပးခဲ့တဲ့ ပူတင္းခြက္ေလးေတြက
လြမ္းေန.စြဲေလးေတြ ထင္ပါတယ္..
တရက္တည္းေသာ သၾက္န္ရဲ.
တၾကိ္မ္တည္းေသာ
ေထြးေပြ.မႈနဲ. အနမ္းတခုဟာ
တသက္စာပဲ ထင္ပါတယ္…

yadanar

 

စကားသံကို ၾကားရတာ

ေလျပည္ေအး တိုက္ခတ္ေနသလိုပါ
မ်က္ႏွာကို ျမင္ေတြ.ရေတာ့
ႏွလုံးသားထဲ စိမ့္ဝင္လ်က္ပါ
အျပဳအမူေတြဟာ
ကမာၻၾကီးကို
ေဇာက္ထိုးျဖစ္ေစခဲ့တာ
ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ

nanwin

အလြမ္းေတြ အေဆြးေတြကို
ငါ့ႏွလံုးသားက က်င့္သားရေနၿပီ
အနာဂတ္မရွိတဲ့ လမ္းေတြကို ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း
လဲက်ခဲ့တာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပါ
ႏွလံုးသားတခုလံုးကို လႊမ္းမိုးထားတဲ့
မင္းအခ်စ္ေတြကို ငါဆုတ္ကိုင္ထားေနဆဲ
ခ်စ္တတ္တဲ့ ငါ့အသည္းႏွလံုးတစ္ေနရာမွာ
ထာ၀ရ ကမၼည္းထိုးထားတာက မင္းပါ။
  ညီမ  .....