Tuesday, 20 September 2011
အေဝး မွ အနီး သို႔ တမ္းခ်င္း
-အခ်ိန္ဆိုတဲ့ သမားက
မစြမ္းတာလား။
ဒဏ္ရာကပဲ
အဆိပ္ ျပင္းတာလား။
ခုခ်ိန္ထိ ရင္ဘတ္ေတြထဲ
မုန္တိုင္း ထန္ဆဲပါ။
-ညေတြက တိမ္ဆိုင္အားကိုးနဲ႔
လမင္း နဲ႔ တာရာေတြကို
ထိပ္တံုး ခတ္ထားေလရဲ႕။
-ပုဇဥ္းရင္ကြဲေတြရဲ႕
ေတးသံ ႏွင့္အတူ
နွလံုးသား အစုစု
လက္ အဖက္ဖက္
ထံုထိုင္းေနတဲ့ မ်က္စိ အစံုေတြနဲ႔
ခဲတံေခ်ာင္းေတြကေတာ့
ေလဟာနယ္ကို ကန္သင္းရိုးလုပ္ဖို႔
ကုိယ္စီ ေနရာ ယူလို႔ေပါ့။
-ျပာတာတာ စကားလံုးေတြနဲ႔
အေကာင္းစား လိမ္းဆီေတြေၾကာင့္
ဦးေခါင္းအတြင္းက နက္ေမွာင္ ေက်ာ့ရွင္းလုိ႔။
-ေကာက္ေၾကာင္းတခုထဲမွာပဲ
စုတ္ခ်က္ေတြ ဗလပြ
အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့ ပန္းခ်ီကား
ခုထိေတာ့ အျပာေရာင္ အလံ မထူနိုင္ေသးဘူး။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment